Jakie zagrożenia czyhają na mojego zwierzaka?
Wszystkie psy i koty – stare i młode, przebywające na zewnątrz i w domu, psy myśliwskie i małe pieski trzymane na kolanach – mogą się zarazić pasożytami wewnętrznymi. Stopień ryzyka zarażenia, a tym samym wymagana częstotliwość przeprowadzania badań w kierunku pasożytów lub zabiegów odrobaczania zależy od wieku zwierzęcia, sposobu jego utrzymania, użytkowania i karmienia.
Szczenięta mogą zarażać się glistą już w życiu płodowym. Kocięta rodzą się wolne od glist natomiast mogą zarazić się w okresie karmienia przez matkę. W późniejszym wieku istnieje niebezpieczeństwo zarażenia psów i kotów za pośrednictwem form inwazyjnych znajdujących się w glebie i w wodzie. Stadia larwalne niektórych pasożytów mogą znajdować się w surowym (niebadanym) mięsie lub w tkankach drobnych zwierząt będących łupem psów i kotów, na przykład myszy, królików, ptaków czy płazów.
Przenoszenie pasożytów ze zwierząt na człowieka.
Niektóre gatunki robaków (tasiemców i nicieni) mogą się przenosić na człowieka stając się przyczyną poważnych chorób takich jak toksokaroza oczna, zespół larwy wędrującej, torbiele bąblowcowe, i inne. Poddawanie psów i kotów właściwym zabiegom likwidującym inwazje lub zabezpieczającym przed zarażeniem pasożytami jest także elementem profilaktyki służącej ochronie właścicieli zwierząt,
Ryzyka związane z pobytem za granicą.
W czasie pobytu za granicą psy i koty mogą być narażone na dodatkowe ryzyko zarażenia pasożytami. W krajach Południowej Europy istnieje możliwość zarażenia przenoszonym przez komary nicieniem Dirofilaria immitis.
Jak często należy odrobaczać zwierzęta?
Prawdopodobieństwo zarażenia danego zwierzęcia pasożytami wewnętrznymi – a tym samym częstość poddawania go kuracji odrobaczania – ocenia lekarz weterynarii. Swoją ocenę opiera on na informacjach uzyskanych między innymi w odpowiedzi na następujące pytania:
- Czy zwierzę ma kontakt z osobnikami tego samego gatunku lub z innymi zwierzętami?
- Czy zwierzę jest karmione surowym mięsem lub podrobami?
- Czy zwierzę jest przeznaczone do hodowli, uczestniczy w wystawach i konkursach?
- Czy pies wykorzystywany jest w polowaniach jako pies myśliwski lub do innych zadań profesjonalnych, np. jako pies policyjny lub w celach terapeutycznych?
Czy zwierzę przebywa na wybiegu pod kontrolą lub bez?
Na podstawie uzyskanych w ten sposób informacji lekarz weterynarii może właściwie ocenić indywidualny stopień ryzyka zarażenia zwierzęcia pasożytami i określić częstość przeprowadzania odrobaczania. Jednoznaczna ekspertyza możliwa jest jednak tylko w oparciu o wyniki badań kału.
Podstawowa zasada.
W przypadku braku możliwości określenia ryzyka zarażenia zwierzęcia pasożytami zalecane jest przeprowadzanie odrobaczania czterokrotnie w ciągu roku. Badania wykazują, że 1- lub 2-krotna kuracja odrobaczania w ciągu roku nie zapewnia zwierzętom wystarczającej ochrony.
Dobra rada.
Przy zakupie psa należy koniecznie sprawdzić w książeczce zdrowia czy zwierzę było odrobaczane od 2 tygodnia życia.
Profilaktyka na co dzień.
Ze względu na to, że źródłem chorób pasożytniczych często są odchody zarażonych zwierząt, każdy właściciel psa, chcąc dbać o zdrowie nie tylko swojego pupila, ale także swojej rodziny i swoje, musi zawsze pamiętać o sprzątaniu po swoim podopiecznym podczas spacerów.
WAŻNE!
Świeże odchody nie zawierają jeszcze form inwazyjnych pasożytów, a zatem nie stanowią zagrożenia dla zdrowia człowieka i zwierzęcia. Nieposprzątane z czasem stają się niebezpieczne. Nie należy bać się sprzątania świeżych odchodów.
Zalecenia specjalne.
- W szczególnych przypadkach wskazane jest podawanie preparatów przeciwko glistom co 3 – 4 tygodnie (głównie w sytuacji wysokiego ryzyka zarażania zwierząt i bliskiego kontaktu zwierząt z małymi dziećmi), gdyż dzięki temu można uniknąć wydalania przez psy i koty jaj glist stanowiących zagrożenie dla człowieka.
- Szczenięta w wieku 2 tygodni i kocięta w wieku 5 tygodni koniecznie należy poddać pierwszemu zabiegowi odrobaczenia. Zabiegi te należy powtarzać regularnie co 3 tygodnie (szczenięta) i co 5 tygodni (kocięta) przez cały okres karmienia mlekiem matki.
- Karmiące suki i kotki powinny być poddane kuracji odrobaczenia równocześnie z pierwszym zabiegiem wykonywanym na ich młodych.
- Nie zaleca się podawania surowego mięsa i podrobów nieznanego pochodzenia tj. niezbadanego przez lekarza weterynarii. Sprawy żywienia konsultuj ze swoim lekarzem weterynarii.
W odrobaczaniu można dopisać w przypadku przewlekłych biegunek i uprzednim odrobaczaniu sugerowane badanie kału i leczenie celowane.
Badania kału.
W celu ustalenia, czy psy lub koty są zarażone nicieniami lub tasiemcami niezbędne jest wykonanie badań kału. Ważne jest, aby analiza kału przeprowadzona była systematycznie (analogicznie jak zalecane zabiegi odrobaczania). W przypadku systematycznych badań kału zabieg odrobaczania przeprowadzany jest tylko w sytuacji stwierdzenia w odchodach członów (tasiemce) lub jaj pasożytów.
Więcej informacji i odpowiednio dobrane preparaty przeciw pasożytnicze otrzymasz w naszej Przychodni Weterynaryjnej AAVET .
